Judges 20

1و جمیعبنیاسرائیلبیرونآمدند و جماعتمثلشخصواحد از دانتا بئرشبعبا اهلزمینجِلْعاد نزد خداوند در مِصْفَهجمعشدند. 2و سرورانتمامقومو جمیعاسباط اسرائیلیعنیچهارصد هزار مرد شمشیر زنپیادهدر جماعتقومخدا حاضر بودند. 3و بنیبنیامینشنیدند كهبنیاسرائیلدر مِصْفَهبرآمدهاند. و بنیاسرائیلگفتند: «بگویید كهاینعملزشتچگونهشدهاست.»

4آنمرد لاویكهشوهر زنمقتولهبود، در جوابگفت: «منبا كنیز خود بهجِبْعَهكهاز آنبنیامینباشد، آمدیمتا شبرا بسر بریم. 5و اهلجِبْعَهبر منبرخاسته، خانهرا در شب، گرد مناحاطهكردند، و مرا خواستندبكشند و كنیز مرا ذلیلنمودند كهبمرد. 6و كنیز خود را گرفته، او را قطعهقطعهكردمو او را در تمامیولایتملكاسرائیلفرستادم، زیرا كهكار قبیحو زشتدر اسرائیلنمودند. 7هانجمیعشما، ایبنیاسرائیلحكمو مشورتخود را اینجا بیاورید.»

8آنگاهتمامقوممثلشخصواحد برخاسته، گفتند: «هیچكداماز ما بهخیمۀ خود نخواهیمرفت، و هیچكداماز ما بهخانۀ خود بر نخواهیمگشت. 9و حالكاریكهبهجِبْعَهخواهیمكرد، ایناستكهبهحسبقرعهبر آنبرآییم. 10و دهنفر از صد و صد از هزار و هزار از دههزار از تمامیاسباط اسرائیلبگیریمتا آذوقهبرایقومبیاورند، و تا چونبهجِبْعَهبنیامینیبرسند، با ایشانموافقهمۀ قباحتیكهدر اسرائیلنمودهاند، رفتار نمایند.» 11پسجمیعمرداناسرائیلبر شهر جمعشده، مثلشخصواحد متحد شدند.

12و اسباط اسرائیلاشخاصیچند در تمامیسبط بنیامینفرستاده، گفتند: «اینچهشرارتیاستكهدر میانشما واقعشدهاست؟ 13پسالا’نآنمردانبنیبلیعالرا كهدر جِبْعَههستند، تسلیمنمایید تا آنها را بهقتلرسانیم، و بدیرا از اسرائیلدور كنیم.» اما بنیامینیاننخواستند كهسخنبرادرانخود بنیاسرائیلرا بشنوند. 14و بنیبنیامیناز شهرهایخود بهجِبْعَهجمعشدند تا بیرونرفته، با بنیاسرائیلجنگنمایند. 15و از بنیبنیامیندر آنروز بیستو ششهزار مرد شمشیرزناز شهرها ساندیدهشد، غیر از ساكنانجِبْعَهكههفتصد نفر برگزیده، ساندیدهشد. 16و از تماماینگروههفتصد نفر چپدستبرگزیدهشدند كههر یكیاز آنها موییرا بهسنگفلاخنمیزدند و خطا نمیكردند.

17و از مرداناسرائیلسوایبنیامینیانچهارصد هزار مرد شمشیرزنساندیدهشد كهجمیعاینها مردانجنگیبودند.

18و بنیاسرائیلبرخاسته، بهبیتئیلرفتند و از خدا مشورتخواسته، گفتند: «كیستكهاولاً از ما برایجنگنمودنبا بنیبنیامینبرآید؟» خداوند گفت: «یهودا اولبرآید.»

19و بنیاسرائیلبامدادانبرخاسته، در برابر جِبْعَهاردو زدند. 20و مرداناسرائیلبیرونرفتند تا با بنیامینیانجنگنمایند، و مرداناسرائیلبرابر ایشاندر جِبْعَهصفآراییكردند. 21و بنیبنیامیناز جِبْعَهبیرونآمده، در آنروز بیستو دو هزار نفر از اسرائیلرا بر زمینهلاككردند. 22و قوم، یعنیمرداناسرائیلخود را قویدلساخته، بار دیگر صفآرایینمودند، در مكانیكهروز اولصفآراییكردهبودند. 23و بنیاسرائیلبرآمده، بهحضور خداوند تا شامگریهكردند، و از خداوند مشورتخواسته، گفتند: «آیا بار دیگر نزدیكبشومتا با برادرانخود بنیبنیامینجنگنمایم؟» خداوند گفت: «بهمقابلۀ ایشانبرآیید.»

24و بنیاسرائیلدر روز دومبهمقابلۀ بنیبنیامینپیشآمدند. 25و بنیامینیاندر روز دومبهمقابلۀ ایشاناز جِبْعَهبیرونشده، بار دیگر هجدههزار نفر از بنیاسرائیلرا بر زمینهلاكساختند كهجمیعاینها شمشیرزنبودند.

26آنگاهتمامیبنیاسرائیل، یعنیتمامیقومبرآمده، بهبیتئیلرفتند و گریهكرده، در آنجا بهحضور خداوند توقفنمودند، و آنروز را تا شامروزهداشته، قربانیهایسوختنیو ذبایحسلامتیبهحضور خداوند گذرانیدند.

27و بنیاسرائیلاز خداوند مشورتخواستند. و تابوتعهد خدا آنروزها در آنجا بود. 28و فینحاسبنالعازار بنهاروندر آنروزها پیشآنایستادهبود، و گفتند: «آیا بار دیگر بیرونرومو با برادرانخود بنیبنیامینجنگكنمیا دستبردارم؟» خداوند گفت: «برآیزیرا كهفردا او را بهدستتو تسلیمخواهمنمود.»

29پساسرائیلدر هر طرفجِبْعَهكمینساختند. 30و بنیاسرائیلدر روز سومبهمقابلۀ بنیبنیامینبرآمدند، و مثلسابقدر برابر جِبْعَهصفآرایینمودند. 31و بنیبنیامینبهمقابلۀ قومبیرونآمده، از شهر كشیدهشدند و بهزدنو كشتنقومدر راهها كهیكیاز آنها بهسویبیتئیلو دیگریبهسویجِبْعَهمیرود مثلسابقشروعكردند، و بهقدر سینفر از اسرائیلدر صحرا كشتهشدند.

32و بنیبنیامینگفتند كه«ایشانمثلسابقپیشما منهزمشدند.» اما بنیاسرائیلگفتند: «بگریزیمتا ایشانرا از شهر بهراهها بكشیم.»

33و تمامیمرداناسرائیلاز مكانخود برخاسته، در بعلتامار صفآرایینمودند، و كمینكنندگاناسرائیلاز مكانخود یعنیاز معرهجِبْعَهبهدر جستند. 34و دههزار مرد برگزیدهاز تماماسرائیلدر برابر جِبْعَهآمدند و جنگسختشد، و ایشاننمیدانستند كهبلا بر ایشانرسیدهاست. 35و خداوند بنیامینرا بهحضور اسرائیلمغلوبساختو بنیاسرائیلدر آنروز بیستو پنجهزار و یكصد نفر را از بنیامینهلاكساختند كهجمیعایشانشمشیرزنبودند. 36و بنیبنیامیندیدند كهشكستیافتهاند زیرا كهمرداناسرائیلبهبنیامینیانجا دادهبودند،چونكهاعتماد داشتند بر كمینیكهبهاطرافجِبْعَهنشاندهبودند. 37و كمینكنندگانتعجیلنموده، بر جِبْعَههجومآوردند و كمینكنندگانخود را پراكندهساخته، تمامشهر را بهدمشمشیر زدند. 38و در میانمرداناسرائیلو كمینكنندگانعلامتیقرار دادهشد كهتراكمدود بسیار بلند از شهر برافرازند. 39پسچونمرداناسرائیلدر جنگرو گردانیدند، بنیامینیانشروعكردند بهزدنو كشتنِ قریبسینفر از مرداناسرائیلزیرا گفتند یقیناً ایشانمثلجنگاولاز حضور ما شكستیافتهاند. 40و چونآنتراكمستوندود از شهر بلند شدنگرفت، بنیامینیاناز عقبخود نگریستند و اینكتمامشهر بهسویآسمانبهدود بالا میرود. 41و بنیاسرائیلبرگشتند و بنیامینیانپریشانشدند، زیرا دیدند كهبلا بر ایشانرسیدهاست. 42پساز حضور مرداناسرائیلبهراهصحرا روگردانیدند. اما جنگ، ایشانرا در گرفتو آنانیكهاز شهر بیرونآمدند، ایشانرا در میانهلاكساختند. 43پسبنیامینیانرا احاطهكرده، ایشانرا تعاقبنمودند، و در مَنُوحَهدر مقابلجِبْعَهبهسویطلوعآفتابایشانرا پایمالكردند. 44و هجدههزار نفر از بنیامینكهجمیعایشانمردانجنگیبودند، افتادند. 45و ایشانبرگشته، بهسویصحرا تا صخرۀ رمونبگریختند. و پنجهزار نفر از ایشانرا بهسر راهها هلاككردند، و ایشانرا تا جدعومتعاقبكرده، دو هزار نفر از ایشانرا كشتند.

46پسجمیعكسانیكهدر آنروز از بنیامینافتادند، بیستو پنجهزار مرد شمشیرزنبودند كهجمیعآنها مردانجنگیبودند. 47اما ششصد نفر برگشته، بهسویبیابانبهصخرۀ رمونفرار كردند، و در صخرۀ رمونچهار ماهبماندند. 48ومرداناسرائیلبر بنیامینیانبرگشته، ایشانرا بهدمشمشیر كشتند، یعنیتماماهلشهر و بهایمو هرچهرا كهیافتند؛ و همچنینهمۀ شهرهاییرا كهبهآنها رسیدند، بهآتشسوزانیدند.